Geschreven door Jette, 16. okt, 2014

Geschreven door Linda, 14. okt, 2014

Mooi!
Milou zal nooit vergeten worden!

Geschreven door kiji, 14. okt, 2014

Veel sterkte!

Geschreven door Trees, 12. okt, 2014

Lieve Hellen,

Wat weer een prachtige tekst heb je geschreven.
Zo goed verwoord!
Lees vaak op jullie mooie site en kan er kracht uit putten.

Warme groet voor jullie.

Geschreven door Nathalie, 12. okt, 2014

Ik was net in de Heineken Music Hall aan het werk en Marco Borsato trad op. Betraande ogen toen hij 'Afscheid nemen bestaat niet' zong. Net in deze maand, komt het toch net even harder aan. De herinneringen blijven altijd maar oh hadden we er maar meer kunnen maken....

Geschreven door Annflower, 8. okt, 2014

Hee liefje,
Ik wilde even zeggen dat ik je mis ❤️
En niet zo'n klein beetje ook..

Love you voor altijd <3

Geschreven door Tamar, 6. okt, 2014

Oktober is weer zo'n tijd van het jaar dat alle gebeurtenissen van 2 jaar geleden zich weer opnieuw in mijn hoofd afspelen. Toentertijd had ik eigenlijk helemaal niet echt door hoe ziek jij eigenlijk was. Mama Hellen, Laura en andere familieleden hielden je blog iedere dag bij om alle gebeurtenissen in het ziekenhuis met ons te delen. Hoe heftig deze verhalen ook waren, ik had constant het gevoel: het komt wel goed. Milou geeft niet op.
Nu weet ik dat opgeven soms de enige optie is..
Ik woon nu in Leiden en heb hier mijn eigen leventje opgebouwd. Zo raar dat veel mensen jou niet kennen. Ik word elke dag wel herinnert aan jou. Soms tijdens college, als het over leukemie of witte bloedcellen gaat. Soms als ik een vlinder zie, of als het zonnetje schijnt.
Dan ben je weer in m'n gedachten en voel ik je aanwezigheid.
Gelukkig heb ik mijn lieve vriendinnetjes in hhw ook nog, waarmee ik het heel goed over jou kan hebben. Zij begrijpen precies wat ik voel en als het even niet gaat. Maar we lachen ook gewoon hoor, niet alleen maar sentimenteel gedoe ;) Lekker uitgaan en gezellig borrelen doen we ook genoeg, ook dat gaat door.

De tijd vliegt voorbij. Zo hopelijk ook deze maand.. Soms lijkt het gisteren dat we lekker in Volendam aan de haring zaten (vies was dat hè). Je foto staat op m'n bureau, ik vergeet je niet milo!

Kusjes x100000000000000000000000000

Geschreven door Julia Gr., 3. okt, 2014

lieve schatten. Ik voel met jullie mee, de pijn, het verdriet maar ook de kracht die jullie als gezin en familie uitdragen, is zo bewonderenswaardig, ook al breken jullie van binnen met heel jullie hart. Kracht van overleven blijft zoveel pijn doen, dat het de grond onder je voeten wegslaat.
ik voel mee en denk aan jullie

Geschreven door Malou, 1. okt, 2014

Ik lees al meer dan 2 jaar mee op deze site. Ik bewonder jullie om jullie warme gezin en hoe jullie met dit intense verdriet omgaan. Wat moet het moeilijk zijn om elke dag 'normaal' te functioneren terwijl jullie harten vol zitten met verdriet over wat had kunnen zijn, over wat had moeten zijn.. Zelf ben ik ook in 1995 geboren en heet ik Malou. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen, ook al ken ik jullie niet. Jullie (en vooral Milou!) hebben zoveel indruk op me gemaakt dat ik haar nooit meer zal vergeten.
- Malou

Geschreven door O.Jaap en T. Ria, 27. sep, 2014

Wij denken aan jullie en nog steeds heel veel kracht toegewenst en af en toe een geluks momentje.
Liefs O. Jaap en T. Ria

Geschreven door Anouk van den Brink, 21. sep, 2014

Zó trots op jou lieve Laura ♡

SAMEN ♥♥♥

Geschreven door J., 20. sep, 2014

Blijf vooral doorgaan! Jij/jullie schrijven erg bijzonder over jullie leven zonder Milou. Ik bekijk regelmatig de site van Milou, waar ze een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.

Geschreven door B&W, 11. sep, 2014

Dus, laat jullie niet kisten en blijf zo vaak als je wilt schrijven over Milou! Ook anderen hechten er aan, om jullie allen te volgen. Maar blijf ook genieten van het schrijven, voor welk medium dan ook.
Vol bewondering volgen we jullie!

Geschreven door Rineke, 5. sep, 2014

Kunst tot de nacht

Al een aantal jaren trekken Ilanda en ik erop uit voor Kunst tot de Nacht op vrijdagavond in september. Tot 00.00 uur is alles open wat maar met kunst te maken heeft. Een leuke sfeer geeft dan een stad. Zo ook die vrijdagavond,we waren er klaar voor, we hadden er zin in. Maar de familie kreeg slecht nieuws: Milou is ziek, heel erg ziek. Een jaar daarna van ups en downs. En weer een vrijdagavond in september, Kunst tot de Nacht. We waren er klaar voor en gingen op stap. Tegen 00.00 uur kwam er nieuws. In plaats van dat het beter ging met Milou ging het nog slechter met haar. Daarna wordt het leven met verdriet , velen jaren zullen nog volgen. Vorig jaar vrijdagavond in september Kunst tot de Nacht. We waren er klaar voor en gingen op stap en maakten de avond tot 00.00 uur af en dronken een glas wijn op Milou. Vrijdagavond in september 2014 Kunst tot de Nacht, straks ga ik op pad, alleen. Ilanda is met de familie op stap. Ik drink een glas wijn op de familie en op Milou.

Geschreven door Juf, 2. sep, 2014

En weer is het 2 september. Milou, wat is er nog een verdriet binnen jullie gezin, wat word je nog gemist! En wij , omstanders, kunnen vaak zo weinig doen om dat verdriet te verzachten,....