Geschreven door Linda, 24. mei, 2014

Jari...

zo bijzonder

Geschreven door Patricia, 20. mei, 2014

Door de blog van jouw moeder ben ik op je site terecht gekomen een paar weken geleden. Wat een verdriet, ik als onbekende van jullie heb met tranen in mijn ogen jullie verhaal gelezen.
Ik heb over je verteld aan mijn moeder, op de een of andere manier kan ik jullie verhaal niet uit mijn hoofd zetten.
Op 1 Juni ren ik mee voor Kika, ik zal aan je denken deze dag!

Heel veel liefs en sterkte voor iedereen die het gebruiken kan!

Geschreven door Anneflower, 20. mei, 2014

Hee liefie,
Best gek hoor, nog maar 3 dagen en ik ben van hfc af.. de tijd waar we alles hebben meegemaakt samen. Maar nu ga ik er af zonder jou. Chan vroeg me nadat ik zei dat ik heel blij was dat het straks allemaal klaar is met hfc, of ik niet terug wilde naar de tijd dat ik met jou in de klas zat. Tuurlijk wel, ik zou niets liever willen maar dat kan nooit meer.. Toen vroeg ze of ik niet liever op een andere school had gezeten, dan had ik dit alles niet mee hoeven maken. Maar nee dat had ik absoluut niet, ik had jou nooit willen missen!
Nu doe ik dat wel..

Ik heb over 2 uur wiskunde examen mil, help je me even met je wiskundigebrains?

Loveyou, xxxxxxxx

Geschreven door Sannie Kiewiet, 18. mei, 2014

Al lezende van de krant,kwam ik op je moeders blog,en daarna op de jouwe ..Meisje meisje,..wat heb je moeten doormaken,en wat was je sterk..Al dagen spook je door mijn hoofd,en ik ken je niet eens echt..Ik heb soms ook moeten lachen om je uitspraken,..zo ziek..en zo vol humor..Een groot gemis,en voor velen n groot voorbeeld,r.i.p en heel veel sterkte voor alle nabestaanden.

Geschreven door Loonah, 15. mei, 2014

Ik heb heel erg veel respect voor je, Milou. Met tranen heb ik je hele logbook gelezen.

Geschreven door Noortje, 14. mei, 2014

Wat heb ik met veel pijn in mijn hart en tranen over mijn wangen dit logboek gelezen... Dit moet ontzettend zwaar zijn voor jullie, maar zo te lezen zijn jullie een sterke familie die alles aan kan! keep your head up and your voices strong. Diep respect vanaf mijn kant naar jullie, een geweldig lieve familie die ik niet eens ken.

Geschreven door Herma van Hattum, 12. mei, 2014

Voorbije toekomst

Je leeft nu
in de voorbije toekomst

Je zult er altijd zijn.

Je bent voor mij nooit
lang geleden.
Je hoort
er nog altijd bij.

Je bent aanwezig
in mijn onvervulde verwachtingen.
Je bent aanwezig
in mijn slapeloze dromen.

Je naam vervaagt niet
in mijn herinneringen.

Je bent present
nu je er niet meer bent.
Je bent waar je bij had kunnen zijn.

Je bent niet van voorbij,
niet van gisteren.

Je bent van gisteren, vandaag en morgen:
Voorbije toekomst.

Uit: 'Je naam klinkt in ons door' Klein monument voor een overleden kind. Marinus van den Berg

In gedachten met jullie verbonden...
Kinderen verliezen betekend: Levenslang!
We bidden jullie Gods kracht toe om verder te gaan.

Geschreven door Marjolein van der Kaa, 11. mei, 2014

Beste Milou,
Sinds kort lees ik de blogs die je moeder schrijft. Ik vind het ontzettend knap hoe zij haar gevoelens aan het papier durft toe te vertrouwen en met de lezers wil delen.
4 weken geleden ben ik voor de eerste keer moeder geworden. Net als dat niemand vooraf uit kan leggen hoe het moederschap voelt, kan volgens mij ook niemand uitleggen hoe het voelt om je kind te moeten verliezen. Je moeder houdt ontzettend veel van je, dat blijkt uit ieder woord van haar blog. Op een dag als vandaag had je haar dat vast en zeker laten blijken.

Geschreven door Julia, 11. mei, 2014

lieve schatten. Een indrukwekkend verhaal over jullie meissie, een zeer betrokken lerares die invoelt wat een vreselijk gemis jullie moeten doorstaan. Deze Moederdag, waarop het gemis, dat grote missen weer dubbel inslaat. Ik bewonder jullie maar weet hoe ontzettend jullie haar missen, maar zo'n eenheid zijn, waar velen een voorbeeld aan kunnen nemen. dikke kus

Geschreven door Sanne, 10. mei, 2014

Waar ga ik dit berichtje beginnen.....

Vandaag om een uur of 18.00u kom ik, via een andere blog, op blog van jullie Milou terecht! Ik ken jullie helemaal niet, maar het verhaal greep mij wel heel erg aan! Ik ben onderaan begonnen met lezen en ik kon niet meer ophouden met lezen! En nu is het ondertussen 22.00u (tussendoor een wasje opgehangen en wat drinken gepakt)... Ik heb alles gelezen! Wat een heftige tijd en vooral de tijd van de IC liepen er heel wat tranen over mijn wangen.. diep respect heb ik voor jullie als gezin! Maar ook voor alle andere lieve mensen die jullie geholpen hebben, heb ik respect!

Ook de stukjes die andere familieleden/zusjes/vriendinnen hebben geschreven, zo mooi! Je voelt de warmte en verbondenheid!

Ik weet verder eigenlijk niet heel veel te zeggen! Maar ik wil jullie allemaal wel ontzettend veel sterkte wensen.

Binnenkort kom ik zeker nog eens op deze mooie blog kijken!

Liefs Sanne

Geschreven door Miek, 10. mei, 2014

Bij toeval hier terecht gekomen! Buiten regent het, hier binnen ook!
Milou wat ben je een dapper meisje! Ben, omdat je geest nog bij alle lieve mensen aanwezig is. Bij jou is de volgende zin van toepassing: Iedereen sterf maar niemand is dood! Lieve Papa, Mama, broer en zusjes van Milou, heel veel sterkte!

Geschreven door Merel, 8. mei, 2014

Wat valt er uit te leggen
wanneer morgen niet meer komt

Dit is jouw verhaal…

Al ben je ver bij ons vandaan
voorbij het land waar leven is,

blijf jij bestaan <3

Geschreven door Anita, 5. mei, 2014

Het blijft moeilijk, zoveel verdriet in de familie die ik al bijna mijn hele leven ken
denk elke dag aan jullie allemaal
Dikke kus

Geschreven door Annefleur, 1. mei, 2014

Geschreven door -, 1. mei, 2014

'De liefde slaapt in haar hart
als de lente in de winterse grond
die in koude en duisternis wacht
als een vlinder in haar cocon.
in het dorp waar ik nu overnacht
schijnt morgen een schuimende zon
in een hemel met palmen bevlagd!

geen regen, geen schaduw, geen sneeuw,
geen dooiende schemering
die als een zwavelen zon
in de rafels hangt van het weer,
drijft mij terug naar het vuur
van haar kamer, haar rode haard.

sluimer, liefste, en slaap
uw eenzame winterslaap,
en ontwaak als de bevende zon
door de lentlijke evening gaat,
als een vlinder uit haar cocon,
als het vuur in uw donkere haard.'

-Hendrik Marsman