Gastenboek
Bedankt dat je mijn website bezoekt. Schrijf hier een groet in het gastenboek door op de blauwe knop te klikken. Je kunt ook een foto bij je groet zetten. Ik vind het prettig als je ook je achternaam vermeldt, anders weet ik soms niet wie iemand is. Dank je wel!
Geschreven door Wil , 30. okt, 2019
Lieve Mensen,
Alweer een jaar voorbij, waarin jullie Milou zo gemist werd.
Dikwijls wordt gezegd dat de mooie herinneringen blijven, maar voor degenen, die zo veel van Milou blijven houden, is dat niet genoeg. Je zou haar zo graag nog
eens willen vastpakken en knuffelen.
Ik wens jullie weer veel kracht en een mooie dag met elkaar.
Liefs van Wil R
Geschreven door Noa en Yvonne, 30. okt, 2019
Lieve Milou,
Vergeten dat nooit......
In die korte rot periode zulke mooie herinneringen gemaakt.
Liefs
Geschreven door Mama Gré, 31. aug, 2019
Mooi Hellen, goed gedaan. Sterke vrouw, sterke dochter van ons, sterk meisje en mama en sterke vrouw van en voor Emiel.
XX
Geschreven door Annflower, 28. aug, 2019
Miss you liefste ❤️
Geschreven door Wil , 15. aug, 2019
Hellen's laatste verhaal is al van ruim een maand geleden, maar ontroerend blijft het.
Wat een blijdschap voor die knappe Meiden, maar ook blijven de emoties over Milou.
Bij elke gebeurtenis blijft zij er gelukkig bij horen!
Geschreven door Anita, 18. jul, 2019
Wat een mooie afsluiting van de Han Fortmann jaren.
Met een lach en een traan
Gefeliciteerd met die toppertjes
Geschreven door Ilanda, 28. jun, 2019
24 jaar geleden werd ik de meest trotse tante van deze rare wereld
Geschreven door Rineke, 24. mei, 2019
Vanmiddag Dancing Queen op de radio, ik luister en zing wat mee.
Zondag a.s. buurtrommelmarkt aan de voet van De Watertoren, daar waar Milou als Wies Watertoren vele avonturen beleefde. Ik zie haar nog lopen met haar staarten en in haar speciale Wies
trui. Meerdere herinneringen schieten door mijn hoofd. Ze heeft een plek verworven in onze buurt maar ook in ons hart.
E-mail:
@upcmail.nl
E.munk8
Geschreven door Wil R, 8. mrt, 2019
Fijn, om die positieve momenten te mogen blijven meebeleven!
Mijn wandelmaatje en ik gaan de eerste 2 delen op Texel in april lopen.
Wij zijn ooit gestart in Den Helder en zijn pas tot Uitgeest gekomen.
Geschreven door Ilanda, 6. feb, 2019
Eens zat ik met jou aan een rond tafeltje in een bruin café. We zeiden niet zoveel. We keken naar de mensen om ons heen en luisterden naar de gesprekken die vlakbij waren. Ik realiseerde me dat ons contact op een bepaald moment anders ingevuld zou worden
en dat ik dit dan los moest laten. Dat deed al een beetje pijn zonder dat ik wist hoe anders het zou worden en dat ik jou op de meest vreselijke manier los moest laten. Toen we naar buiten liepen vroeg ik ‘Hoe vaak zal je nog zo zitten met iemand aan een tafeltje?’.
‘Heeeel vaak’ was jouw antwoord. Helaas mocht dat niet zo zijn.
Binnenkort zit ik aan zo’n tafeltje met Chantal. We gaan shoppen voor haar 18e verjaardag. 18, de leeftijd die jij niet mocht leven. De uren die ik deel met mijn nichtjes en neef horen bij
de mooiste van mijn leven. Ik weet niet of ik ze nu nog bewuster beleef, ik genoot er altijd al intens van. Of het nu anders voelt weet ik ook niet, alles is anders. Wat ik wel weet is dat tante-zijn geweldig is!
Geschreven door Tamar , 13. jan, 2019
He lieve mil,
Alweer 2019. Wat gaat de tijd toch snel. Elk jaar is oud en nieuw toch weer een gek besef moment. Dit jaar stond Dancing Queen weer in de top 2000. Ik had de hele dag gewerkt en kon net in de auto om iets over 5 intunen op de radio.
Ik heb even stil gezeten. Niet gehuild. Daar zat ik dan, luisterend naar het liedje waarop jij meer dan 6 jaar geleden werd binnen gedragen. Zo gek en een onwerkelijk gevoel. De tekst 'young and sweet, only 17' heeft voor mij altijd een andere lading.
Ik
zit nu op de kinder afdeling. Gelukkig geen oncologie, daar was ik toch een beetje bang voor. Ik moet zeggen dat ik het heel leuk vind met al die kinderen. Wat ik zo mooi vind is dat kinderen zo ziek kunnen zijn, maar even goed spelen en lachen. Dat herken
ik zo van jou. Altijd doorgaan, nooit laten zien hoe ziek je was.
Ik zou willen dat ik je op de een of andere manier kon laten weten dat ik je niet vergeet. Ik vind het soms nog lastig dat de dingen door gaan, en dat er steeds minder is wat aan jou doet
denken om me heen. Ik was vrijdag in Amsterdam met Annefleur, Jill, Atze en Dirk. Een mini HFC reunie. Hoe leuk had het geweest als je er bij was. Maar goed, misschien heb je meegelachen vanaf daar boven. Dat hoop ik dan!!
E-mail:
tamarkooger
@gmail.com
Geschreven door Dana, 9. nov, 2018
Ik schreef dit versje vanwege het overlijden van een vriendin. 7 weken na de diagnose was zij er al niet meer.
Ik lees al jaren jullie verhalen, maar wilde er nooit op reageren. Het is allemaal zo intiem en persoonlijk.
Toch wil ik dit nu met jullie
delen, wellicht heeft iemand er iets aan.
Geschreven door Wil, 30. okt, 2018
Lieve familie Smit, de Dood, vrienden van Milou. Net las ik de bijzondere herinneringen van Hellen.
Ik wens jullie allemaal prachtige herinneringen aan Milou, vooral op deze onvergetelijke dag, zodat die iets minder verdrietig wordt!
Geschreven door Annflower, 29. okt, 2018
Morgen zes jaar zonder jou.. ✨
Ik mis je zo, iedere dag!
Kus naar boven, je blijft de beste 💛
Geschreven door Yvonne, 23. okt, 2018
Lieve Milou,
Denk aan je!!!!
En aan al die bijzondere momenten in het AMC.
Onuitwisbare lieve, mooie en verdrietige herinneringen.
Liefs Noa en Yvonne
Nieuwe reacties
30.10 | 16:19
❤️🌻❤️
23.08 | 11:40
Dikke kus!
18.05 | 12:28
Ik zie nu ook dat ik elke 2 jaar in mei schijnbaar de behoefte heb om...
18.05 | 12:27
Heerlijk en toch ook weer zo confronterend om jouw mooie lach te ho...