Geschreven door ilona, 2. apr, 2013

Geschreven door Yolanda Tol, 1. apr, 2013

Voor Chantal.
Lieve Chantal nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Wel n beetje raar om dit op de blog van je Zus te doen, maar ik denk dat het toch wel kan. Jij was belangrijk voor je zus en door je zus heb je meer betekenissen van het leven begrepen, dan menigeen die ouder is. Ik wens je dat deze betekenissen je zullen helpen een mooi en vol leven te leven. Liefs van Yolanda

Geschreven door Heleen, 31. mrt, 2013

Dikke kus voor jullie kanjers

Geschreven door Annefleur, 31. mrt, 2013

Geschreven door Rineke, 30. mrt, 2013

ik lees het logboek en op hetzelfde moment 'dancing queen' op een van tv zenders.

Geschreven door Ilanda, 29. mrt, 2013

Geschreven door Maxime Smit, 26. mrt, 2013

Geschreven door Opa en Oma, 20. mrt, 2013

Lieve allemaal, wat fijn dat dat kan, samen eten en naar Manchester met de Bakkertjes. Wij hebben Jordi en het gezin Bakker leren kennen als warme en lieve mensen die allemaal, net als wij, gek zijn op Milou. Altijd in onze gedachten

Geschreven door Kelly, 19. mrt, 2013

Vanavond keek ik GTST. Nina heeft een dochtertje gekregen. Nu nog een naam verzinnen. Milou misschien? Toch niet... Nina kende een heel vervelende Milou. BAM! Die kwam binnen. Want ik wist dat jullie dit ook zouden zien. Ik had graag de schrijvers van GTST even gebeld, ik ken namelijk een dappere meid genaamd Milou, had ik ze willen zeggen. De baby heeft nu de naam Bente gekregen. Misschien is Bente ook wel een betere naam voor een soapbaby. Er is namelijk geen Milou in deze wereld zo bijzonder als jullie Milou.

Geschreven door Yolanda Tol, 14. mrt, 2013

Nog even,.....Ik lees net op het logboek de woorden van Ilanda. Wat moet het fantastisch zijn om zo'n lieve tante als Ilanda te hebben. Ilanda je bent een geweldige vrouw, niet zelf moeder maar een echte tante zoals bij de olifanten, wijs rustig en de goede weg wijzend. Dikke kus, enne... je werk zit er nog niet op tante!

Geschreven door Yolanda Tol, 13. mrt, 2013

Lieve "ik heb geen mail". Geen dag gaat ervoorbij dat ik er n iet aan denk. Ik lees je verdriet en ben zelf een van de velen die diep getroffen is door het voor mij toch plotseling overlijden van Milou. Eigenlijk heb ik er geen recht op, op dit verdriet bedoel ik, want ook al woonde Milou dicht bij mij, ik zag haar bijna nooit. Toen ik Milou zag, was ik helemaal "flabbergasted" van die prachtige meid. Wat leek ze op haar moeder en wat een prachtige toekomst zou er voor haar klaar liggen. Haar paps vond dat Milou lekker moest uitgaan en geen tijd moest mee hebben. Gewoon genieten, en dat heeft ze gedaan. Wat een wijze vader, wat heeft ie dat onbewust goed gedaan! Dingen zijn heel anders gelopen dan iemand ooit had kunnen bedenken. Geen verdriet is vergelijkbaar met het moederverdriet en geen verdriet is moeilijker aan te zien. Lieve Hellen, veel sterkte, ik hoop dat je toch af en toe ongemerkt weer eens iets leuk kan vinden of een klein beetje kan genieten. Je hebt nog drie prachtige kinderen Jordy ken ik eigenlijk het minst, maar wat moet hij eenzaam zijn. Vanaf het prilste begin is hij samen geweest met zn zus. Milouy's vriend Jordy is als ik het goed begrijp een geweldige vriend geweest en hem gun ik ook weer een nieuwe lente en een nieuw begin. Lieve zussies Laura en Chantal veel liefs en sterkte van Yolanda Tol

Geschreven door -----, 12. mrt, 2013

Als er iemand bij me wegging
Heel even slikken en weer doorgaan
Heel even woelen en gewoon weer opstaan
Het deed me weinig
Maar om jou ben ik verdrietig
Zonder jou ontzettend nietig
Je stem die in mijn hoofd blijft zitten
Mij geen moment met rust laat
En dat er mensen zijn die lachen
En dat er mensen zijn die dansen
En dat er mensen zijn die innig zoenen
Dat kan ik nu niet meer begrijpen
Ik voel alleen de pijn van 'god waar is ze'
Ik voel alleen de pijn van jou hier bij me missen
En ik kan er niet mee omgaan
Ik kan er echt niet meer mee omgaan
En ik zou wel willen smeken
Je op m'n knieën willen smeken
Als ik wist dat dat nog zin had
Maar de dagen worden weken
En de weken worden jaren
Dit gevecht kan ik niet winnen
Want jij zit veel te diep van binnen

Geschreven door Annemieke, 9. mrt, 2013

Iets in me zegt dat ik dit met jullie moet delen : toen ik begin 20 was overleed mijn vader na 11 mnd ziek geweest te zijn . En alles was grauw en donker . Een vriend zei ; zie je verdriet als een groote kast met vele deurtjes een lades , en laat er elke x een lade van open gaan probeer ze niet dicht te duwen want ze zijn vol prop vol ...... zodra je ze dicht duw gaan ze vanzelf weer open . En het is waar ook bij mij gaat er af en toe weer een la open , na 12 jaar ...........! Liefs

Geschreven door Annefleur, 8. mrt, 2013

Dit is geen afscheid, want jij gaat niet weg.
Ik blijf je zien, ik blijf horen wat je zegt.
Ik neem je mee, want jij hoort bij mij.
In mijn gedachten, ben je heel dicht bij.

Zolang ik hier ben, zal jij er nog zijn.
Dit pakt niemand, niemand ons meer af,
Deze tijd gaat nooit verloren.
Als ik zie wat, zie wat jij ons gaf,
Zie ik wat we kunnen worden.
En we zien nog niet wat morgen brengt,
Maar we weten diep van binnen:
Dit pakt niemand, niemand, niemand ons meer af.

Soms was het moeilijk, soms was het strijd.
Als ik terug kijk, heb ik geen seconde spijt.
Al die momenten, samen beleefd.
Ik draag ze bij me, zodat niemand jou vergeet.

Zolang ik hier ben, zal jij er nog zijn.
Dit pakt niemand, niemand ons meer af,
deze tijd gaat nooit verloren.
Als ik zie wat, zie wat jij ons gaf,
Zie ik wat we kunnen worden.
En we zien nog niet wat morgen brengt,
Maar we weten diep van binnen:
Dit pakt niemand, niemand, niemand ons meer af.

Wat er ook zal gebeuren,
Wat we ook zullen worden,
Waar we ook uit gaan komen.
Ik geloof er komt altijd een nieuwe
morgen, een nieuwe morgen!

Deze tijd gaat nooit verloren,
Als ik zie wat jij ons gaf.
En we zien nog niet wat morgen brengt,
Maar we weten diep van binnen:
Dit pakt niemand, niemand ons meer af,
Deze tijd gaat nooit verloren.
Als ik zie wat, zie wat jij ons gaf,
Zie ik wat we kunnen worden.
En we zien nog niet wat morgen brengt,
Maar we weten diep van binnen:
Dit pakt niemand, niemand, niemand ons meer af.

Samen naar achste groepers huilen niet, wat was je sterk zoals altijd, je zei nog; Anne, Akkie gaat dood, maar ik niet! Wat ben ik toch trots op je lieverd, hoe je alles hebt gedaan, zo positief, geen seconde denken aan opgeven. De tekst van dit liedje zegt het allemaal..
Ik mis je zo

Geschreven door Christel, 8. mrt, 2013

Ik volg dit blog al een hele tijd en staat zelfs onder mijn favorieten. Per toeval ben ik hier op gekomen en heb met veel bewondering en respect gelezen, foto`s gezien, video`s, en jullie strijd die jullie gevoerd hebben. Wat die Gijsje van het uitvaartcentrum schreef...herkenbaar. Ik ken jullie niet en Milou ook niet. Maar wat was het een ontzettend mooi meisje met een bewonderingswaardige uitstraling, die inderdaad op elke foto, tussen hoeveel mensen ze ook staat, er volledig tussenuitspringt met haar mooie uiterlijk en levenslust. Als je de filmpjes bekijkt (met name de 1e eind 2011) is ze ook nog eens heel netjes in haar praten en heeft zo`n geweldige lach. Kortom een meisje om trots op te zijn. Een groot verlies voor jullie allemaal om zo`n mooie parel te moeten verliezen, die zo midden in het leven stond, omringt door allemaal mooie lieve mensen, echte vriendinnen en een geweldige familie die superveel van haar hielden/houden. Wens jullie heel veel kracht in de rest van jullie leven met het verlies van jullie mooie "dancing queen"