Geschreven door Marielle Geels, 12. dec, 2012

Wat zijn jullie toch lief zeg. En Hellen, ik vind het zo knap dat je bepaalde gevoelens op papier kunt zetten. Jullie hebben zoveel respect voor elkaars verdriet. Ieder zijn eigen manier en tempo. En dan komt vanmiddag je kleinste meisje aan de deur cakejes verkopen voor KiKa. Vreselijk gewoon. Niets laten merken aan de deur en na het sluiten vd deur, springen de tranen in je ogen. Lieve Emiel, Hellen, Jordi, Laura en Chantal....ik denk aan julliexxx

Geschreven door Robert de Groot, 12. dec, 2012

Dankzij dit weblog is iedereen in staat om te beleven, mee te leven en mee te beleven.
Iedereen die dit weblog leest, beleeft alles op zijn eigen manier door de eigen herinneringen aan Milou en/of die vreselijke ziekte die zoveel wonden achterlaat. Bij ons is dat de herkenning in de situatie in het AMC. Ook ik mijd als het even kan het AMC op mijn route. Ik rij dan ook steevast over Rotterdam richting Breda om maar die drie torens niet te hoeven zien. F8, een afdeling waar je niet wilt komen. Een afdeling van veel ellende en onzekerheid.
Meeleven omdat aan die onzekerheid een einde is gekomen die een verdriet gebracht heeft die niet te stelpen is. Iedereen probeert hier jullie een hart onder de riem te steken. Zelf sta ik er mee op en ga er mee naar bed. Hoe moet het dan voor jullie zijn?
Mee te beleven. Hoe het voor jullie is, is niet aan te geven. Jullie hebben je eigen verdriet die nauwelijks te delen is. Dankzij dit mooie weblog zijn stellen jullie ons in staat om ons deelgenoot van jullie ervaringen te maken. Ach, en er kan nog zoveel gezegd worden. Jullie moeten het doen met herinneringen terwijl er een stuk uit jezelf en uit je gezin is weggescheurd. Lieve familie, heel heel veel sterkte gewenst en zeker voor de komende 'feestdagen.' Jullie hebben er niets aan, maar tijdens die dagen zullen er bij ons veel wensen richting jullie gaan.

Geschreven door Luuk Marja en Déwi, 12. dec, 2012

Wat is dit verdriet toch immens en wat is het knap dat jullie er woorden aan toe kunnen kennen. En Laura.....wat moeten we nou nog verder zeggen.............

Geschreven door Melissa, 12. dec, 2012

Met tranen in mijn ogen lees ik elke keer de berichten.

Zo oneerlijk allemaal!

Ik ken jullie verder niet maar denk heel veel aan jullie!

Geschreven door mama Hellen, 11. dec, 2012

Wie is - ?? Deze tekst is toch te mooi om anoniem te vermelden!?

Geschreven door -, 11. dec, 2012

Geschreven door Blogvolgster, 11. dec, 2012

Elke dag kijk ik op jullie blog, en vraag ik me af hoe het met jullie gaat.
We kennen elkaar niet, maar ik ben meegenomen in jullie wereld. Weet dat we aan jullie denken en met jullie meeleven.

Geschreven door Ilanda, 10. dec, 2012

Geschreven door O.Jaap en T. Ria, 9. dec, 2012

Nog steeds krijgen wij tranen in onze ogen als ik jullie lieve en verdrietige berichten lees. wij weten zo goed hoe het voelt . Wij wisten niet dat het vandaag lichtjes dag was, wij hadden er nog nooit over gehoord. Jaap en ik doen zeker mee en zullen dan tergelijkertijd aan Milou en Ewald denken,misschien hebben ze elkaar al ontmoet en roddelen nu over de familie. O als wij toch eens wisten dat dat wij ze weer eens zien. Een heel lieve knuffel voor jullie allen.

Geschreven door Joke Scholte, 9. dec, 2012

Vandaag wereldlichtjesdag! de dag dat mensen om 19.00 uur over de hele wereld kaarsjes aansteken ter nagedachtenis aan overleden kinderen. De wereld wordt zo even letterlijk wat lichter voor mensen die een kind verloren hebben.
Ik denk vaak aan jullie en Milou! Ik zal dan ook een kaarsje aansteken, en hoop op deze manier een lichtpuntje te kunnen bieden in deze donkere dagen!!

Geschreven door tante Karin, 7. dec, 2012

Hellen, wat gaat er toch een kracht van je uit, zoals je het onder woorden kan brengen, klasse hoor. Ik blijf je volgen op de site.Vorige week met je moeder naar Cool geweest, na afloop bij Wonders gezeten en gepraat over Milou.Groetjes van ons tante Karin- ome Herman.

Geschreven door Yolanda Tol, 7. dec, 2012

Lieve Smitjes,
Doordat Hellen nog steeds af en toe schrijft hoe het gaat, kunnen we toch nog een beetje met jullie meeleven. Wat ik nu voor jullie wens ik dat je een nachtje zou kunnen doorslapen, zodat je weer een beetje energie voelt. De energie die jullie meissie aan iedereen gaf, is voor jullie door het verdriet niet te voelen, dat begrijp ik. Deze tijd donker en koud helpt ook niet echt. Hou elkaar goed vast want dat is waar jullie kracht zit. Liefs Yolanda

Geschreven door Mel, 2. dec, 2012

Lieve familie en vrienden van Milou,

Heb zojuist de laatste logboek-berichten met tranen in mijn ogen gelezen. Het is niet te bevatten dat zo'n jonge, lieve, mooie meid jullie moest verlaten..
Ik wens jullie alle kracht en liefde om hier bovenop te komen.

Liefs,
Mel

Geschreven door britt van twisk, 30. nov, 2012

Lieve allemaal,
zo oneerlijk
ik zeg vaak tegen mezelf kon je de tijd maar terug draaien dan was dit niet gebeurd maar helaas kan dat niet.
Vorigeweek zaterdag kom ik Hellen tegen. Ik kom die middag thuis en zeg het tegen me moeder me moeder zegt knap van dr dat ze dat durft.
iedere keer als ik het logboek lees staan de tranen in me ogen mooie woorden hellen
Afentoe staan we s'avonds buiten en evi loopt voor me en ze wijst naar de lucht en dan zegt ze kijk dat is Milou dan staan de tranen weer in mogen en denk ik moet je dit nou zien zo zielig zo onbegrijplijk en al helemaal voor jullie net hoe jij dat ook zegt hellen een lege plek die niet wordt opgevuld.
lieve milou rust zach!!
en familie vrienden heel veel sterkte met dit verdriet.
Xx britt

Geschreven door Jos de Dood, 28. nov, 2012

ben bij een concert van Racoon geweest en bij het nummer don't give up the fight kon ik alleen maar aan milou en jullie denken. Ik wens jullie heel veel kracht