Blogs vanaf 2018

Zus

Lieve Milou,


Bij het typen van jouw naam vloeit een golf van heimwee en hunkeren naar jou door m'n lijf.


Weet je, in oktober gaan wij meedoen aan de Samenloop voor Hoop met jouw vriendinnetjes. 24 uur lang samenzijn met jouw mensen om geld in te zamelen om mensen meer hoop te geven van die fucking ziekte af te komen. 
Jij bent onze verbindingsfactor en staat centraal dit weekend, om jou zoveel mogelijk te voelen.


28 juni gaan we met elkaar ‘ De klim naar de hemel’ lopen, om op jullie dag zo dicht mogelijk bij jou te kunnen zijn.


Laatst had ik classic weer eens kledingstress en trok ik een jasje tussen jouw kleren vandaan, jouw jasje van minstens 6 jaar geleden voelt nog steeds alsof jij er pas nog in gelopen hebt. In het leven hier verandert veel, maar in het gevoel naar jou verandert niets. Dat maakt tijd zo raar.. 

Evengoed krijg jij het gewoon voor elkaar om van zo ver weg jouw stem in m’n hoofd te laten horen. Met hele kleine dingen al, omdat ik zo weet hoe jij over dingen denkt.


Als ik foto’s van je zie en naar jouw vreselijk mooie glimlach kijk, kan ik het geluid zo terughalen. Zo bekend. Opmerkingen, je mening en reacties, ja ook de hele bitchie, zijn allemaal blijven hangen en klinken dagelijks door mijn hoofd. Je kleren zwerven nog door ons huis en Bruno Banani ruikt nog steeds naar jou. Zo vertrouwd, zo jij.


Zus, ik vind het echt zo raar dat je elke dag nog steeds weg bent van hier. Wij doen maar en jouw leven is stop gezet. Wij hebben hier nog spullen van jou, horen verhalen en zien foto’s om je maar een beetje te kunnen voelen. Jij hebt daar niks en moet het maar in je eentje doen. Ik vind het zo erg voor je dat je alle plannen die je had en aan het maken was, nu niet meer kan uitvoeren, dat je geen feestjes meer kan vieren, met je vriendinnen kan zijn, niet meer het verliefde gevoel kan voelen en niet meer tussen ons in ligt op de bank.


Ik zou er alles voor doen om jouw wensen te vervullen, je plannen waar te maken en jou het leven te geven wat je zo graag had gewild en zo hard voor hebt geknokt. 


Kan ik je maar helpen, je hierheen trekken en roepen hoe erg ik je mis. 


Ik hou van je en denk zo vreselijk veel aan je.

Dikke kus je zussie.

Laura

Nieuwe reacties

30.10 | 16:19

❤️🌻❤️

23.08 | 11:40

Dikke kus!

18.05 | 12:28

Ik zie nu ook dat ik elke 2 jaar in mei schijnbaar de behoefte heb om een opmerking hierop te geven.. Always in my heart (L)

18.05 | 12:27

Heerlijk en toch ook weer zo confronterend om jouw mooie lach te horen.
Ik mis je zo..