Je eigen krachtbron
Het ging niet goed met mij.
Ik werd somber, lag het liefst veilig onder een dekentje op de bank of lekker warm in mijn bed. Tijd voor een schop onder mijn kont, tijd voor actie. Ik ging op zoek naar een cursus of opleiding voor mezelf. Genoeg praktijkjes van coaches, healings en yogalessen.
Niets sprak me aan. Als je somber bent, moet iets je ook wel heel erg aanspreken voordat je beslist juist dát te gaan ondernemen.
Vaak wordt somberheid vergeleken
met depressiviteit. Depressief ben ik absoluut niet, daar heb ik gelukkig geen aanleg voor.
Ik kwam terecht bij een praktijk waar een cursus ‘ontdek je
eigen krachtbron’ aangeboden werd .Dát is wat ik wilde, mijn eigen kracht weer voelen. Deze cursus ging echter niet door vanwege te weinig deelname. Natuurlijk..........!!??? Dus ik moest toch écht zelf mijn eigen krachtbron vinden.
Bij deze praktijk maakte ik een afspraak voor een reading. Dat wilde ik al eerder. Maar tot twee keer toe hadden de mediums net besloten een sabbatical te nemen, juist
toen ik eindelijk de moed verzameld had om te gaan bellen voor een reading. Nu was ik wel van harte welkom. Zonder verwachtingen ging ik er op af. Vragen had ik eigenlijk niet. Ik zou het laten gebeuren.
De ontmoeting met Sybille, het medium, was heel bijzonder. En heftig. Ze omschreef heel goed mijn gemoedstoestand. Heel helder, heel duidelijk. “Hellen, waarom heb jij deze afspraak gemaakt? Waarom ben jij hier?”....
“Voor Milou, mijn dochter...”. Ik begon vreselijk te huilen. Sybille kreeg ‘contact’ met Milou, en Milou liet mij weer lachen... Milou’s kracht, zo voelbaar, zo aanwezig.
Na twee uur reed ik weer naar huis. Mijn gedachten tolden alle kanten op. Het was wel heel bijzonder en fijn om ‘contact’met Milou te hebben. Maar waar gaat dit in godsnaam over... Milou hoort nog hier, bij ons, bij
mij! Gadver gadver gadver. Ik voelde me niet getroost door alles wat ik gehoord had. Sybille heeft me wel heel duidelijk laten zien hoe sterk ik ben, hoeveel kracht ik zelf bezit om door te gaan in het leven zonder Milou. Ze vond zelfs dat ik die
cursus helemaal niet nodig heb!
Vorige week was ik in het theater bij Simone Kleinsma. Zij is geweldig. Ze spreekt en zingt zo warm over haar grote verdriet in haar leven. Maar
je voelt haar kracht als ze zingt: ‘Soms is het leven volkomen kut!’
Hellen.